مدیریت منابع انسانی به چه صورت است؟

مدیریت منابع انسانی (HRM) به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت و پیشرفت شرکت‌ها، زمینه بسیار گسترده‌ای را در بر می‌گیرد. HRM در واقع فرایندی است که به‌وسیله آن، مدیران سعی می کنند از منابع انسانی (مجموعه افرادی که در یک سازمان کار می کنند) برای دستیابی به اهداف و استراتژی های سازمان استفاده کنند.

اصولاً، HRM شامل سه بخش اصلی است: جذب، انتخاب، آموزش و توسعه نیروی کار. هر یک از این بخش‌ها فرایندی خاص برای مدیریت نیروی کار در سازمان را خلق می‌کنند.

در بخش جذب، از طریق تبلیغات شغلی، بازاریابی شغلی و سایر روش‌های مشابه، سعی می‌شود جوامع کاری مختلف با اسناد درست و صحیح، شامل رزومه‌ها و نامه‌های درخواست کاری، جذب شوند.

بخش انتخاب، فرایندی است که به کمک آن مدیران سعی می‌کنند از بین افرادی که در مرحله جذب انتخاب شده‌اند، نیروی کار مناسب برای سازمان خود پیدا کنند. در این بخش، دانش، تجربه، شخصیت و مهارت های مختلف افراد مورد ارزیابی قرار می گیرد.

آموزش و توسعه نیروی کار، بخشی است که به‌وسیله آن، مدیران سعی می کنند نیروی کار خود را برای انجام وظایف سازمانی آماده کنند. این بخش شامل برنامه های آموزشی، کارگاه های آموزشی، ارزیابی عملکرد و سایر روش‌های آموزشی است.

به طور خلاصه، HRM یک فرایند پیچیده است که به‌وسیله آن مدیران سعی می کنند از نیروی کار خود به خوبی استفاده کنند و آمادگی آن ها را برای دستیابی به اهداف و استراتژی های سازمانی، به حداکثر برسانند.

مدیریت منابع انسانی چیست؟

مدیریت منابع انسانی سازمان ها معمولا مسئول ایجاد، اعمال و نظارت بر سیاست های حاکم بر کارگران و روابط سازمان با کارکنان است.

واژه منابع انسانی برای اولین بار در اوایل دهه 1900 و سپس به طور گسترده تر در دهه 1960 برای توصیف افرادی که برای سازمان کار می کنند به طور کلی استفاده شد.

مدیریت کارکنان با تاکید بر آن، که کارکنان به عنوان دارایی های کسب و کار می باشند. در این زمینه گاهی از کارکنان به عنوان سرمایه انسانی یاد می شود. همانند سایر دارایی های تجاری، هدف استفاده موثر از کارکنان، کاهش ریسک و به حداکثر رساندن بازدهی سرمایه گذاری است.

اهمیت مدیریت منابع انسانی

نقش شیوه های مدیریت منابع انسانی مدیریت افراد در یک محل کار برای دستیابی به ماموریت سازمان و تقویت فرهنگ است. هنگامی که به طور موثر انجام شود، مدیران منابع انسانی می توانند به استخدام افراد حرفه ای جدید که دارای مهارت های لازم برای پیشبرد اهداف شرکت هستند و همچنین به آموزش و توسعه کارکنان فعلی برای رسیدن به اهداف کمک کنند.

یک شرکت فقط به اندازه کارکنانش خوب است و مدیریت منابع انسانی را به بخش مهمی از حفظ یا بهبود سلامت کسب و کار تبدیل می کند. به‌علاوه، مدیران منابع انسانی می‌توانند وضعیت بازار کار را برای کمک به رقابتی ماندن سازمان نظارت کنند. این می تواند شامل اطمینان از عادلانه بودن غرامت و مزایا، برنامه ریزی رویدادها برای جلوگیری از فرسودگی کارکنان و تطبیق نقش های شغلی بر اساس بازار باشد.

الزامات ورود به مدیریت منابع انسانی

کسانی که مایل به ورود به حوزه مدیریت منابع انسانی هستند معمولاً حداقل به مدرک لیسانس در مدیریت منابع انسانی یا یک رشته مرتبط مانند مدیریت بازرگانی نیاز دارند. برخی از کارفرمایان همچنین ممکن است از داوطلبان برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد در مدیریت بازرگانی، منابع انسانی یا روابط کار درخواست کنند.

مهارت ها و مسئولیت های یک مدیر منابع انسانی

مدیریت منابع انسانی را می توان به بخش های فرعی تقسیم کرد:

• استخدام، جذب و نگهداری کارمندان
• مدیریت استعداد و مدیریت نیروی کار
• تعیین نقش شغلی و توسعه شغلی
• غرامت و مزایا
• رعایت قانون کار
• مدیریت اجرایی
• آموزش و توسعه
• برنامه ریزی جانشینی
• مشارکت و شناخت کارکنان
• تیم سازی

علاوه بر بخش هایی که در بالا ذکر شد، مدیریت منابع انسانی دارای بخش های دیگری نیز است که به سلامت و رضایت کارکنان و پیشرفت سازمان کمک می کنند. بخش هایی مانند:

ارتباطات سازمانی: در این بخش، در جهت پایداری یک سازمان، ارتباطات بین کارکنان و مدیران وجود دارد. این بخش شامل ارتباطات داخلی و خارجی سازمان است که انواع مختلفی دارند، از جمله ارتباط با مشتریان، تامین کنندگان، رقبا و جامعه.

حقوق و دستمزد: این بخش مربوط به حقوق و دستمزد کارکنان است که باید به‌طور معقول و عادلانه تعیین شود. حقوق و دستمزد متناسب با میزان سختی و شرایط کاری، نظام بیمه، حقوق شایسته‌سالاری و امکانات دیگر سازمان باید تعیین شود.

انگیزش و رضایت کارکنان: این بخش از HRM مربوط به تلاش برای ایجاد محیطی مطلوب برای کارکنان است که انگیزش و رضایت آن‌ها را افزایش دهد. استفاده از انگیزش‌های مالی و غیرمالی، فرصت های پیشرفتی، ارزش گذاری از کارکنان و رعایت حقوق کاری از جمله روش‌هایی هستند که مدیران می توانند برای افزایش انگیزش و رضایت کارکنان خود استفاده کنند.

مدیریت عملکرد: در این بخش، نحوه ارزیابی عملکرد کارکنان و مدیریت عملکرد آن‌ها برای بهبود عملکرد و پیشرفت سازمان مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای این منظور، باید اهداف و وظایف کارکنان برای رسیدن به آن‌ها بیان شود و در پایان دوره، عملکرد آن‌ها مورد ارزیابی قرار گیرد.

توسعه سازمانی: توسعه سازمانی به معنی تغییر دادن سازمان به گونه‌ای است که بتواند بهتر عمل کند و با محیط اطراف خود ارتباطات بهتری داشته باشد. این فرایند شامل تغییرات در ساختار سازمانی، روش‌های کاری و فرهنگ سازمانی است.

رفاه و برابری جنسیتی: در این بخش، سعی می شود شرایط رفاهی کارکنان به‌طور کلی بهبود پیدا کند و برچسب هایی مثل حقوق برابر برای کارکنان مرد و زن ایجاد شود. این بخش شامل برنامه های رفاهی مانند تعطیلات، بیماری، مرخصی و سایر امکانات است.

سلامت سازمانی: در این بخش، سعی می شود که شرایطی مناسب برای سلامت ذهنی و جسمی کارکنان فراهم شود. این شامل برنامه های پشتیبانی روانی، بهداشت و ایمنی کاری، تغذیه سالم و سایر امکانات است.

تحلیل داده های نیروی کار: با استفاده از روش‌های تحلیل داده، سازمان می تواند از داده های نیروی کار خود استفاده کند و این داده ها را برای تصمیم گیری های مدیریتی و استراتژیک استفاده کند. این اطلاعات شامل اطلاعات مربوط به شغل، عملکرد، حقوق و دستمزد، تسهیلات رفاهی، تحصیلات و مهارت های کارکنان است.

به طور کلی، HRM به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت و پیشرفت شرکت‌ها، یک فرایند پویا و چالش برانگیز است. HRM در واقع یک استراتژی سازمانی است که مدیران از آن برای بهبود عملکرد نیروی کار خود و پیشرفت سازمان استفاده می کنند.

در پایان

به طور کلی، مدیریت منابع انسانی بسیار پویا و چالش برانگیز است و هدف آن بهبود ارتباطات داخلی و خارجی سازمان، رضایت کارکنان، پیشرفت سازمان و استفاده بهینه از نیروی کار است.